Fiołek błotny

Fiołek błotny – gatunek rośliny z rodziny fiołkowatych. Nazwy zwyczajowe: podlaseczka, fiołek podlaszczka, podleszczyk. Występuje prawie w całej Europie, z wyjątkiem południowego wschodu. W Polsce częsty na niżu, rzadszy w górach po piętro regla górnego.

Obraz znaleziony dla: Fiołek błotny

Skrzyp bagienny

Skrzyp bagienny – gatunek rośliny bagiennej należący do rodziny skrzypowatych. Występuje w strefie umiarkowanej na półkuli północnej. W Polsce dość pospolity gatunek rodzimy. Roślina zarodnikowa, roślina trująca. Przodkowie skrzypów, kalamity, szczególnie w epoce karbonu odegrały dużą rolę; ich wysokość dochodziła do 30 m. Wszystkie skrzypy posiadają ścianę komórkową przesyconą krzemionką, dzięki czemu pędy ich są sztywne i szorstkie

Zobacz obraz źródłowy

Turzyca błotna

Turzyca błotna – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Obszar występowania obejmuje półkulę północną. Gatunek występujący dość często. Roślina trwała, wysokości 30-150 cm, z rozłogami. Sztywno wzniesiona, ostro trójkanciasta, u góry szorstka.

Zobacz obraz źródłowy

Trzcina wodna

Trzcina pospolita jako gatunek, spotykana jest w okolicach zbiorników i cieków wodnych, takich jak: jeziora, stawy, wolno płynące rzeki, a także na wilgotnych łąkach itp. Trzcina pospolita jest rośliną niezwykle tolerancyjną i bardzo szybko aklimatyzuje się na nowych stanowiskach. Nie lubi szybko płynącej wody, ale jest odporna na falowanie, niezwykle szybko rozrasta się, również w stanie naturalnym, zagrażając innym gatunkom roślin, często bardziej pożądanym niż sama trzcina pospolita.

Zobacz obraz źródłowy

Rdestnica

Rośliny zielne, wieloletnie lub jednoroczne, zasiedlające słodkie lub brachiczne wody, całkowicie zanurzone lub z liśćmi pływającymi po powierzchni wody. Pędy cylindryczne lub spłaszczone, rzadko płaskie. Ulistnienie naprzemianległe, rzadko naprzeciwległe. Przylistki błoniaste, wolne lub częściowo zrośnięte z pochwą liściową. Liście jednorodne lub dimorficzne. Liście zanurzone siedzące lub ogonkowe, równowąskie lub lancetowate, całobrzegie, ząbkowane lub piłkowane. Liście pływające ogonkowe, skórzaste, lancetowate do jajowatych lub szeroko eliptyczno-podługowatych. Kwiaty zebrane w kłos, wyrastający na pędzie kwiatostanowym wierzchołkowo lub pachwinowo, wynurzony, pływający lub zanurzony w czasie kwitnienia. Okwiat czterokrotny, wolny, przysadkopodobny i drobno poszarpany. Pręciki 4, zrośnięte z okwiatem u nasady. Główki pręcików siedzące, dwukomorowe. Słupki (1-)4 (lub 5), wolne, o znamionach siedzących lub osadzonych na krótkich szyjkach, główkowatych lub tarczowatych. Owocem jest pestkowiec z mięsistym egzokarpem i zdrewniałym endokarpem. Zarodek spiralny lub zakrzywiony, rzadko prosty. Bielmo nieobecne

Zobacz obraz źródłowy

jak łowić pod lodem

W przeręblach lodowych polecamy łowić okonie na blaszki o rozmiarach od 3 do 5 cm. Niebieski lub czarny grzbiet, srebrne boki przypominające karasia. Blaszkę opuszcza się na dno, po czym podnosi się gwałtownie przynętę na wysokość około metra i opuszcza na dno i tak kilka razy.

ciekawostki o węgorzu

1. Jednoznacznie ustalono, że węgorz jest rybą z rodziny węgorzowatych. Występuje w rzekach, jeziorach oraz wodach morskich i oceanicznych.

2. Żyje najchętniej w miejscach raczej ciepłych, trudno dostępnych, głównie blisko dna w zakamarkach korzeni, szuwar. Dorosłe osobniki wędrują z wód śródlądowych do morza.

3. Kształtem przypominają węże osiągając długość dochodzącą do 2 metrów i wagę dochodzącą do 9 kilogramów. Samice są większe od samców i to w sposób bardzo wyraźny, zwłaszcza u osobników dorosłych. Ich ciało pokrywa śluz pod którego warstwą pokryte są bardo drobnymi łuskami. Otwór gębowy wyposażony jest w zęby.

4. Węgorze żywią się drobnymi bezkręgowcami i rybami żerując, głównie w porze nocnej oraz w czasie burz.

5. Węgorze są rybami długowiecznymi potrafiącymi żyć kilkadziesiąt lat. Na podstawie badań i obserwacji stwierdzono, że węgorz żyjący w sadzawce jednego z urzędów w czeskiej Pradze żył 68 lat.

6. Węgorz potrafi przemieszczać się poza środowiskiem wodnym, przemierzając podmokłe trawiaste tereny. Podczas wędrówki po lądzie porusza się z prędkością około 3 km/h. Dzięki pokryciu ciała śluzem proces oddychania odbywa się poprzez skórę. Zdolności do dyfuzji gazów jest głównym czynnikiem umożliwiającym oddychanie poza środowiskiem wodnym.

7. Węgorz jest specyficzną rybą potrafiącą wykorzystywać węch do poruszania się i polowania. Jego nos jest długi, dzięki czemu wewnątrz znajdują się spora ilość lamelek dochodząca do stu i one sprawiają dobre odbieranie zapachów.

8. Sprawa związana z rozrodem węgorzy stanowi cały czas poważną zagadkę. W wyniku wielu obserwacji i badań nie udało się zaobserwować samego momentu tarła. W tym przypadku wszystko co dotyczy tej sfery życia węgorzy, podparte jest słowem prawdopodobnie.

Zobacz obraz źródłowy

ciekawostki o amurze

1. Amur biały pochodzi z Chin, jednak powszechnie występuje w wodach wielu państw europejskich i amerykańskich.

2. Do Polski gatunek ten trafił w 1964r, a zaledwie dwa lata później występował już w kilku jeziorach na terenie naszego kraju (głównie w jeziorach Pojezierza Mazurskiego).

3. Amur to jedna z największych ryb słodkowodnych żyjąca w naszym państwie: rekordowy osobnik ważył ponad 39kg i miał długość 132cm.

4. W warunkach naturalnych – czyli w ciepłych wodach azjatyckich – może osiągać długość nawet 150cm i wagę przeszło 45kg.

5. Amur biały należy do rodziny karpiowatych, tak samo jak znane u nas karpie, płocie i karasie.

6. Amury to ryby roślinożerne, jednak młode osobniki odżywiają się zooplanktonem.

7. W zależności od regionu wiek osiąganej dojrzałości amurów może się znacznie różnić. W wodach Malezji osobniki dojrzewają w wieku zaledwie kilkunastu miesięcy, w warunkach europejskich ryba ta osiąga stan dojrzałości w wieku nawet 6 lub 7 lat.

8. Amur nie jest rybą długowieczną: przeciętna długość życia to 15 lat.

9. Gatunek ten w Polsce nie rozmnaża się w sposób naturalny, głównie ze względu na stosunkowo niską temperaturę wód. W celu utrzymania stabilnego poziomu populacji amurów przeprowadza się tzw. sztuczne tarło na przełomie czerwca i lipca.

amur

Czy wiesz co je szczupak

Szczupak ma drapieżną naturę. Jego pokarmową bazę stanowi zooplankton. W momentach większego zapotrzebowania energetycznego zdarza mu się atakować ławice mniejszych ryb oraz ptaki wodne. Żywi się również narybkiem, ale to tylko do czasu. Potem zaczynają go interesować nieco większe osobniki, zwłaszcza te ze swojego gatunku. Przechodzi na tryb kanibalizmu. Szczupaki mają dość ciekawe sposób obchodzenia się ze swoją ofiarą. Mianowicie zawsze po schwytaniu obracają ją w  taki sposób aby móc połknąć od głowy. Jest to bardzo przemyślane działanie. Nie pozwala bowiem już żadnej z ofiar na wymknięcie się ze szczupaczych szponów.

Zobacz obraz źródłowy

7 ciekawostek o karasiu

1. Karaś pospolity zaliczany jest do rodziny karpiowatych, zamieszkuje wody słodkie rzek, jezior i stawów.

2. Młode małe karaski używane są przez wędkarzy jako przynęta na duże drapieżne ryby.

3. W przeciwieństwie do karpia jest rybą o znikomej wartości gospodarczej, bardzo rzadko spotykany w hodowli.

4. Na terenie Polski najliczniej występuje w stojących zbiornikach wodnych oraz wolno płynących rzekach.

5. Jest jedną z nielicznych ryb dobrze się czujących w zbiornikach wodnych o niskiej zawartości tlenu. Ta cecha sprawia, że można go często spotkać w zbiornikach o dużej zawartości dwutlenku węgla i siarkowodoru. W zamarzniętych zbiornikach wodnych pozbawionych dostępu tlenu potrafi przetrwać nawet 5 miesięcy.

6. Gatunki zaliczane do karasiowatych to: karaś chiński, srebrzysty, pospolity, karaś złocisty, złoty karaś.

7. Karaś jest popularną rybą wśród wędkarzy, jako przynętę stosują oni białe robaki. Jest rybą silną dlatego podczas jego połowu trzeba zachować daleko idącą ostrożność nie szarpać wędką.

 Zobacz obraz źródłowy